主角忘了他是受[穿书]
主角忘了他是受[穿书]最新章节：
还没等三人反应过来，背后马蹄声隆隆响起！
程漓月懒洋洋道，“好，去玩吧！”
我得上紫金山当面拜见一次老祖宗，这是起码的礼节
程漓月有些怀疑的看着他，“那他有没有说要把小泽带回宫宅的事情？”
这样的盟友已经是核心盟友性质，重楼身处左周当然不可能视而不见，于是时常远出长柄，为苍穹剑门消灾解难
杨云帆神识扫过，随后，江十里留在红莲禁典之上的文字，便缓缓的碎裂，彻底消失
毛笔刚一接触到纸面，元灵雪就有如神助一般，开始奋笔疾书起来
之前认不认识，都不重要了，尴尬一下子都没有了，消失不见了，大家瞬间就认识了
“柴书宝的爷爷？应该是东源省教育厅的前任厅长——柴晨庆吧？
李二贵仰头望天空，长叹一声，道：“不停的吃药，啥时候是个头啊！”
主角忘了他是受[穿书]解读：
hái méi děng sān rén fǎn yīng guò lái ， bèi hòu mǎ tí shēng lóng lóng xiǎng qǐ ！
chéng lí yuè lǎn yáng yáng dào ，“ hǎo ， qù wán ba ！”
wǒ dé shàng zǐ jīn shān dāng miàn bài jiàn yī cì lǎo zǔ zōng ， zhè shì qǐ mǎ de lǐ jié
chéng lí yuè yǒu xiē huái yí de kàn zhe tā ，“ nà tā yǒu méi yǒu shuō yào bǎ xiǎo zé dài huí gōng zhái de shì qíng ？”
zhè yàng de méng yǒu yǐ jīng shì hé xīn méng yǒu xìng zhì ， zhòng lóu shēn chù zuǒ zhōu dāng rán bù kě néng shì ér bù jiàn ， yú shì shí cháng yuǎn chū zhǎng bǐng ， wèi cāng qióng jiàn mén xiāo zāi jiě nán
yáng yún fān shén shí sǎo guò ， suí hòu ， jiāng shí lǐ liú zài hóng lián jìn diǎn zhī shàng de wén zì ， biàn huǎn huǎn de suì liè ， chè dǐ xiāo shī
máo bǐ gāng yī jiē chù dào zhǐ miàn ， yuán líng xuě jiù yǒu rú shén zhù yì bān ， kāi shǐ fèn bǐ jí shū qǐ lái
zhī qián rèn bù rèn shí ， dōu bú zhòng yào le ， gān gà yī xià zi dōu méi yǒu le ， xiāo shī bú jiàn le ， dà jiā shùn jiān jiù rèn shí le
“ chái shū bǎo de yé yé ？ yīng gāi shì dōng yuán shěng jiào yù tīng de qián rèn tīng zhǎng —— chái chén qìng ba ？
lǐ èr guì yǎng tóu wàng tiān kōng ， cháng tàn yī shēng ， dào ：“ bù tíng de chī yào ， shá shí hòu shì gè tóu a ！”
