洪荒祥瑞
洪荒祥瑞解读：
zhào jiào shòu hé lín jiào shòu dōu shì chī le yī jīng ， ér hòu liǎn shàng liú lù chū yī sī bù mǎn dào ：“ wō guó rén zěn me huí shì ？ lián děng dōu bù děng wǒ men ？”
rè huǒ xiān zūn shǒu xīn bái guāng yī shǎn ， cháo zhe qián fāng yī pāo ， yī jiàn shì wù biàn fēi le qǐ lái
rán hòu yòu bǎ tā men de cháng máo hé shí fǔ tǒng tǒng diū jìn le huǒ duī lǐ
“ bù cuò ， zhǔn què lái shuō lǎo niáng nǎi shì xiū mó zhě ， dà táng jiù lái dào le nǐ men zhè lǐ ， què shì bèi yí gè lǎo wáng bā dàn huài le hǎo shì
jīn sī shén hóu náo le náo nǎo dài ， jì rán shuāng shǒu bǐ huà bù qīng chǔ ， tā gān cuì zài xuě dì shàng ， yǐ xuě wèi huà bǎn ， kāi shǐ tú tú huà huà qǐ lái ……
cǐ shì yuán qǐ shàng jiè ， wǒ děng yě shì fèng mìng xíng shì ， rú jīn duàn rén lí yǐ sǐ ， gé xià yě gāi xiè fèn le
shì sū zhé tài qiáng le ， jié zòu néng lì hé yì shí dōu wú kě tiāo tī
zhǐ yào tā de líng hún céng cì gòu gāo ， jiù néng gèng kuài de zhǎng wò dà dì fǎ zé de “ dào ”， jì ér tà rù zhì zūn jìng jiè ， yǎn huà chū yī fāng xū tiān shì jiè
zhè shì yí gè tōng tǐ bái sè de fáng jiān ， dào chù xuán guà zhe gè zhǒng dòng wù pí máo ， hái yǒu cái liào
yú shì ， méi yǒu rèn hé yóu yù ， lù kè jiù kāi shǐ le huáng jīn diǎn shù de dié jiā
